Op de dag dat we Villa O’Higgins uit fietsen na, valt er de hele reis geen druppel water! Soms een donkere wolk, maar het is vooral de zon die zich laat zien; we klagen niet uiteraard. 
Het is ook best warm hier; we tikken regelmatig de 30 graden aan en dat betekent zweten en stof happen, zeker bergop. Aan het einde van de dag zijn we dan ook steevast twee stoffige, plakkende fietsers die een skinny dip nemen in een van de vele meren. Kamperen kan niet mooier, zo in het wild met alle dage een mooi uitzicht.

Cuevas de Marmol
Puerto Rio Tranquilo is een klein dorpje met een paar restaurantjes, hostels en een druk bezochte camping waar wij onze tent ook tussen proppen. Toeristen komen hier voor een ding: de ‘Cuevas de Marmol’. Ze bezoeken de grotten met een motorbootje, wij besluiten om kayaks te huren en gaan op eigen houtje de grotten bezoeken. De koffie- en lunch stops doen we op verlaten strandjes langs het turquoise meer. In een rustig tempo varen we met onze kayaks naar de grotten en omdat we smaller zijn dan de motorboten, kunnen we overal doorheen manoeuvreren. We zwerven een tijdje rond en draaien de kayak dan terug, vol in de wind moeten we alle zeilen (die we niet hebben) bijzetten, het is ploeteren en we compleet uitgeput bereiken we eindelijk weer het dorpje. Maar het was zeer de moeite waard.

De weg..
We zijn onder de indruk van de slechte staat van de weg van de Carretera Austral. Het vergt veel concentratie om tussen de losliggende stenen te fietsen; onze banden slippen continu weg en daarnaast is het soms echt steil en zijn we regelmatig ook stukken aan het duwen. Ook afdalen is een behoorlijke uitdaging en gaat bijna net zo langzaam. We ontmoeten veel andere fietsers hier en kamperen is echt geen enkel probleem, er zijn genoeg mooie plekken. Deze weg is de moeite van het fietsen waard!