In een minivan rijden we naar de voet van de vulkaan, waar we kunnen genieten van een prachtige zonsopkomst. De wolken hangen nog als een deken in het dal en langzaam kruipt onze groep door het diepe zand omhoog. 

Hij is slechts 2847 meter hoog, maar voor ons heeft het de vibe van de beklimming van de Mount Everest! Tenminste, dat beelden we ons in 😉 
We starten op 1400 meter hoogte en de laatste 600 meter moeten we over ijs klimmen, dus we krijgen ijzers en houwelen om te voorkomen dat we van de steile – 45 graden – helling af glijden! Het voelt vreemd en door de steile hoek, krijgen de kuiten het goed te verduren! 
We lopen overigens op geleende schoenen, je kunt je de blaren dus wel voorstellen…

We begonnen vanmorgen met een grote groep, maar daar is nu slechts een handjevol van over. Niet iedereen durft over het ijs omhoog te lopen. Het stinkt overigens enorm! De wind staat niet gunstig en blaast giftige gassen over de helling, we moeten dan ook wachten alvorens we naar de top mogen lopen. Het slaat op onze kelen en ogen, alles prikt en ademen doet zeer, maar de top bereiken en de krater in staren is het allemaal wel waard hoor! Het uitzicht is fenomenaal over de vele vulkanen die als een lijn de horizon sieren. Vulcan Villarrica is de meest actieven vulkaan van Zuid Amerika, maar – gelukkig voor ons – is ‘ie vandaag rustig. 😉