Het laatste stuk van de GDMBR: van Waterton National Park tot Banff. We laten Amerika achter ons met nog 1 dag op ons visum en vervolgen de reis in Canada, het laatste land in de Amerika’s van deze wereldreis.
De rook houdt geen rekening met grenzen en achtervolgt ons in Canada en Waterton National Park. Ik durf niet om regen te vragen om de lucht te klaren, want dat deed ik in 2010 ook en toen hield het niet meer op met regenen…
Over een heus fietspad fietsen we richting de campsite in Waterton als een auto naast ons stopt. “Bear ahead!”. En zie daar, beer nummer 5 van deze reis. We vormen meteen een groep van 4 en laten de beer luidruchtig weten dat het fietspad van ons is en hij (of zij) z’n heil maar ergens anders moet zoeken. Hij luistert en duikt de bossen in.
De rook is vanmorgen nog dikker dan gisteren en het zicht is beperkt, dat doet ons besluiten om niet verder dit park te ontdekken, maar terug te keren naar de Great Divide Mountainbike Route (GDMBR). Ons eerste doel: Crowsnest Pass, een extra divide crossing en dan verder naar Sparwood, waar we de route oppikken. Vlakbij Elkford kunnen we helaas niet verder door een aardverschuiving en maken we een detour over een logging road. De GPS geeft een route aan, die we wel willen proberen. Het blijkt een nauwelijks gebruikt mountainbike pad te zijn met flink wat steile en uiterst smalle stukken. Af en toe moeten we van het zadel en lopen we stukken met de fiets; maar avontuurlijk is het natuurlijk weer wel. 😉
Naar Elkford Pass is een rollercoaster ride en omdat het laatste stuk te steil is, zijn auto’s hier niet meer toegestaan. Op de pas ontbreekt elk teken van onze overwinning en vervolgen we de weg tussen de stroompalen door. Langs de trail vinden we een campsite, waar we onze tent neerzetten en het eten in tassen in de boom hangen.
Het heeft vannacht een beetje gespetterd en de rook is een stukje minder geworden. Langs Spray Lakes reservoir hebben we prachtig uitzicht op de omliggende bergen. De route is een singletrack op dit deel, maar gelukkig niet zo technisch. We slingeren om het meer heen door de naaldbossen en naderen langzaam het einde van de GDMBR.
Na nog een laatste stuiptrekking over een smalle track, bereiken we het Banff Springs Hotel; het einde van de GDMBR. Bijna 5000 kilometer over vooral onverharde wegen bracht ons van de Mexicaanse grens tot hier; ook dit hoofdstuk kunnen we afsluiten.
Dat moet natuurlijk gevierd worden met een steak en wijn! Cheers!
Geef een reactie