Georgië: op weg naar de Zekari Pas

5 november 2018

Voor ons ligt de Zekari Pas, ergens verborgen in het Borjomi Nationaal Park op een hoogte van ongeveer 2300 meter. We laten Kutaisi achter ons en zetten koers naar het dorp Bagdati, waar de klim door de vallei pas echt begint.

De hellingen tussen de 6 en 11% zijn goed te doen op de verharde weg, als we grotendeels door de schaduw van de bomen fietsen. In de middag bereiken we New Sairme, een luxueus Spa Resort met zwembaden, hotels en restaurants. Het is verleidelijk om hier te blijven, maar we kiezen ervoor om de klim voort te zetten naar Old Sairme. Langs de kant van de weg zien we een grote bakkerij en we laten ons de verse broodjes en zoetigheden goed smaken. Bij de waterpompen tappen we vers mineraal water, wat een beetje bubbelt in onze bidons. Het smaakt zoutig en laat een geel goedje achter… hmmmm…

Om half vier in de middag zitten we op een hoogte van pas 850 meter als we Old Sairme en het asfalt inruilen voor een onverharde weg, waar niet veel mensen gebruik van lijken te maken.

Met de rotsen aan een kant van de weg en de rivier diep beneden ons aan de andere kant, is het lastig om een kampeerplek te vinden en dus klimmen we verder. Uiteindelijk op een hoogte van 1250 meter zien we een aardige plek tussen de bomen op een heuvel boven de weg; uit het zicht van verkeer en ik denk niet dat hier iemand rond loopt. De tent staat snel en we maken ons op voor de nacht.

De nacht was stil en donker en uitgerust zetten we de klim voort. De zon schijnt weer en de bomen zorgen voor de nodige schaduw. Geen regendruppels, maar mini-spinnetjes die zich door de wind door de lucht bewegen. Nog geen centimetertje groot zijn ze, maar talrijk wel. Deze kan ik wel hebben 😉

Het is goed dat we gisteren die plek gevonden hebben, want 600 hoogtemeters verder dient zich pas een volgende kans aan. Maar dan opent het landschap zich, met dennenbomen en open plekken en mooie uitzichten over Borjomi National Park. Hier laat de wind zich ook horen en uiteraard recht in onze gezichten, waardoor het langzaam vordert.

Op 1850 meter opent het landschap zich
Bijna op de top van de Zekari pas… denken we

Na een korte stop en wat eten, beginnen we aan wat we denken de laatste hoogtemeters naar de pas. Wat een vergissing! Het is een nepper… de echte pas ligt op 2300 meter en ligt een paar kilometer verder. Gelukkig zijn de uitzichten geweldig en is een mooie afdaling ons beloning.

Afdalen naar Abastumani

Nou, het is een hobbelige beloning als we over de weg stuiteren via vele haarspeldbochten. De geur van dennenbomen omringt ons; daar hou ik van en ooit wil ik in een dennenbos wonen!

We bereiken Abastumani; een raar dorp als je het mij vraagt, met grote Russische flats, die er vast ooit mooi hebben uitgezien. We stoppen voor een verkoelend drankje en fietsen verder naar Akhaltsikhe, waar we de dag eindigen. Hier moeten we beslissen waar we heen gaan; de bikepacking route naar Vardzia volgen en de Chaukhi pas missen of terug naar het noorden en de Kaukasus? Helaas lukt het ons niet om beide routes te fietsen, gezien de tijd die we nog hebben, dus besluiten we te gaan voor de witte toppen van het Kaukasus gebergte.

De Old Militairy Road naar Kazbegi

We fietsen op de ‘Old Militairy Road’ van Mtscheta naar Stepantsminda en het is een verschrikkelijke weg… ongelofelijk druk met oude, grote Russische trucks. De uitlaatgassen zijn vreselijk en aan het einde van de dag doen onze kelen pijn van die troep. Ik raad niemand aan deze weg te fietsen… het is dat we de Chaukhi pas over willen, maar anders…

Trein station in Mtscheta

We passeren het ski dorp Gudauri, wat er met sneeuw hopelijk een stuk aantrekkelijker uitziet. Een paar haarspeldbochten verder staan we dan op de Jvari Pas (2395 meter), waar het uitzicht op de omringende bergen zeer aantrekkelijk is, maar de temperatuur een duik in het diepe neemt; van 20 graden naar slechts 3 graden Celsius.

Jvari Pas – 2395m

In onze fietstassen gaan we op zoek naar handschoenen en warme kleding, want met de ijzige wind tegen is het een hel van een afdaling. Halverwege zit er nog een kort klimmetje in en daar zijn we maar wat blij mee, nu kunnen we een beetje opwarmen.

Koud en moe bereiken we Stepantsminda, wat schuil gaat onder een dik en donker wolkendek, waar niet veel later sneeuw uit valt. We nemen een hotelletje in het dorp en blijven een dag om een wandeling te maken naar de Gergeti Kerk. De lucht is stakblauw, wat ons een prachtig uitzicht geeft op Mount Kazbek (5047m), direct aan de grens met Rusland.

Gergeti Kerk en Mount Kazbek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Mis geen enkel
Fietsjunks avontuur

Fietsjunks Elmar & Ellen

Fietsjunks Elmar & Ellen

Hoi, leuk dat je ons blog hebt gevonden. We zijn gek op fietsen en delen graag onze avonturen met je. Veel plezier!

Onze merken

Bike4travel - Santos Bikes

Bike4travel - Santos Bikes

Avaghon - Cumulus Sleeping Bags

Wereldreis

Fietsjunks Elmar & Ellen


© 2005 - Fietsjunks. Alle rechten voorbehouden.