Een paar dagen geleden zijn Paul & Jan is tegemoet gefietst en ontmoetten we elkaar in Horseshoe Bay. Ze loodsten ons door de stad, over Marine Drive, de Lionsgate Bridge en door Stanley Park en een laatste klim omhoog naar ‘Hotel P&J’, waar we blijven tot onze vlucht terug naar Europa.

Jan heeft een paar dagen vrij genomen en dus vertrekken wet met z’n vieren naar Vancouver Island. Vroeg in de morgen proppen we fietsen en fietstassen in de truck en rijden we naar de Tsawwassen Ferry. De hemel is al opengebroken en het regent stevig.. de laatste drie kilometer fietsen naar de ferry zijn we al tot het bot verzopen.
De ferry manoeuvreert zich langs de Gulf Islands en al snel meren we aan in Swartz Bay, waar ons achteraf rondje over Vancouver Island begint. Het verkeer dunt al snel uit als we fietsen richting Mill Bay Ferry. De oceaan is kalm en de bewolking hangt laag. Als we langs de kust fietsen, spotten we een aantal zeehonden, of mini-walvissen zoals Jan ze noemt! 🙂 Dat laatste klinkt spectaculairder, dus daar houden we het maar op.

Vroeg in de avond, na zo’n 60 kilometer fietsen bereiken we onze warmshowers host in Cowichan Station. Dwight komt thuis van zijn werk, net als wij afstappen, dat is een mooie timing. Snel steekt hij de kachel aan en kunnen we ons en onze kleding warmen bij de open haard. Dwight is een vriendelijke kerel, een sportieve vent ook. Hij geeft ons een showtje acrobatiek als ie wat slingert aan een paal. Paul en Elmar doen ook een poging om indruk op ons te maken, maar dat faalt hopeloos… Jan en ik zijn onder de indruk van Dwight. 😉

Cowichan Rail Trail
We fietsen terug naar de Cowichan Rail Trail, waar we gisteren de Kinsol Trestle over staken en volgen de trail verder richting Cowichan Lake. De gaten in de trail zijn gevuld met water en gele en bruine bladeren liggen dik verspreid over het modderige pad. De mist hangt laag in het bos; het lijkt wel een scene uit Lord of the Rings.

Na Cowichan Lake zetten we koers naar Port Renfrew, beginnend met een geleidelijke klim naar ongeveer 400 meter. De weg is geasfalteerd, maar verkeer is er nauwelijks. Hoe hoger we komen, hoe beter het uitzicht, maar ook hoe harder het gaat regenen helaas. Naar beneden is dan ook geen pretje met de regen die in onze gezichten slaat. Onder een afdak van bomen lunchen we bij Lizard Lake.

Net buiten Sook pikken we de Galloping Goose Rail Trail op en fietsen we in een bijna directe lijn naar Victoria en het Strathcona Hotel. Het is tijd voor een rustdag en samen zijn we toeschouwers van de Memorial Day Parade, waar we getuigen zijn van een erg persoonlijk Indiaans ritueel bij de grootste totempaal in de wereld. Natuurlijk kan een bezoekje aan Chinatown hier niet ontbreken.

Met regen die weer met bakken uit de hemel valt, eindigen we onze rit op Vancouver Island. Storm en hagel blaast in onze gezichten als we de laatste fietskilometers op het Amerikaanse continent afleggen… een bijzonder einde van de reis, hoewel, we hebben besloten er nog een paar bonuskilometers aan vast te plakken… 😉