De klim naar Antigua wordt beter en beter; langzaam daalt de temperatuur tot een aangenaam niveau en voelen we de energie terug komen. De lokale bevolking geeft ons complimenten terwijl we langs Vulkaan El Fuego fietsen en beetjes as op ons neerdaalt. We bereiken het koloniale Antigua met z’n kinderkopjes en kleurrijke huizen. We slenteren door de straten, genieten van heerlijke espresso’s en genieten van een diner met de Nederlanders Toos, Leon en Ad.

“Hatsjieeeeee!!!” Oh nee, Elmar is verkouden en het is een gemene.. hij hoest als een zeehond, z’n hoofd zit vol snot en dat geeft flinke hoofdpijn. Niet goed. Hij rilt ook, waarschijnlijk koorts. Tsja, het is wat het is, deze dingen gebeuren, dus zit er niets anders op dan een paar dagen langer in Antigua te blijven, wat zeker geen straf is!
Antigua is een prachtige koloniale stad met leuke restaurantjes, goede koffie en een gezellige sfeer. En omdat Elmar toch in bed ligt, maak ik een afspraak met een lokale fotograaf, Rudy, om samen foto’s te maken van het straatleven hier.

Uiteraard ontsnap ik ook niet aan de verkoudheid, maar na een paar dagen is het toch echt tijd om weer op de fiets te stappen; we gaan op weg naar Lago Atitlan. Dit meer is omringd door vulkanen en volgens de lokale bevolking is het het mooiste meer ter wereld! Het is best mooi, maar het mooiste? 😉 We genieten van de bewolkte zonsondergang en vervolgen onze route over een B-weg naar  het noorden, we passeren dorpen als Chichicastenango en Sacapulas. Niet helemaal off the grid, maar nog steeds een leuke route. Steile klimmetjes door naaldbossen – ik geniet van de geuren – brengen ons kuchend boven en weer naar beneden naar Coban en verder door naar Lanquin en Semuc Champey, waar tropisch groen de heuvels bedekt.

De middagen zijn regenachtig, maar het is aangenaam in de bergen en zelfs in de dalen is het niet zo heet als eerder in Centraal Amerika.

Semuc Champey
Een vreselijk modderige en rotsige track brengt ons naar een verborgen parel in Guatemala; de turquoise gekleurde natuurlijke baden van Semuc Champey. Vanuit Lanquin hebben we een truck genomen naar deze bezienswaardigheid. We hiken eerst naar het uitzichtpunt, het is steil en we zweten als otters. Ja, prachtig, maar we willen er eigenlijk zo snel mogelijk in zwemmen! 😉 Dus we hobbelen naar beneden en nemen een heerlijk verfrissende duik in het water.
De rivier stroomt flink, maar in de natuurlijke baden is het heerlijk kalm en we zouden hier de hele dag wel willen blijven liggen.

We zijn in Flores aangekomen en hebben nog een mooie bezienswaardigheid op het programma: Tikal. We kunnen haast niet wachten om deze mysterieuze plek te bezoeken! Dat voor de volgende keer.. 😉